3 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
266
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
obecne w miąższu aloesowym oraz kwas salicylowy mają
działanie keratolityczne. Działanie keratolityczne objawia się
odblokowaniem połączeńmiędzy naskórkiem a skórą właściwą.
Ma zdolność poprawy ukrwienia i odżywiania skóry, a także
powstawania nowych komórek [22].
|
|
GŁĘBOKIE NAWILŻANIE SKÓRY
Odpowiednia zawartość wody jest najważniejszym czynnikiem
determinującym stan zdrowia skóry – niezależnie od tego, czy
jest ona sucha, czy tłusta. Podczas badań w NTRL (
North Te-
xas Research Laboratories
) zaobserwowano, że miąższ aloesowy
przenikał przez skórę 4 razy szybciej niż woda, dostarczając
środków odżywczych skórze właściwej oraz podskórnej tkance
łącznej. Wpływał na poprawę mikrokrążenia krwi, a jednocze-
śnie działał ściągająco. Efekt ściągający (zmieniony układ komó-
rek naskórka znajdujących się w powierzchniowej warstwie skó-
ry) zapewniają obecne w aloesie polisacharydy dzięki zdolności
wiązania wody. Ujędrniając naskórek, miąższ aloesowy powo-
duje wygładzenie i odmłodzenie skóry, a jednocześnie zapewnia
skuteczniejszą ochronę przed czynnikami zewnętrznymi [23].
|
|
WARTOŚCI ODŻYWCZE
Skomplikowany mechanizm penetracji polega na wnikaniu
składników miąższu alo-
esowego przez naskórek
w przestrzeniach mię-
dzykomórkowych (przez
gruczoły potowe), a tak-
że przez błony komórko-
we do wnętrza komórek.
Na drodze dyfuzji skład-
niki odżywcze wnikają
do naczyń krwionośnych oraz limfatycznych i w ten sposób
docierają do głębszych warstw. Wszystkie warstwy skóry – nie
tylko powierzchniowe, ale także najgłębsze – są w ten sposób
dodatkowo (niezależnie od diety) wspomagane składnikami
aloesu [24].
|
|
Miąższ aloesowy
regeneruje skórę właściwą i naskórek
Działanie miąższu aloesowego jest kompleksowe. Wmomencie
kontaktu ze skórą ma miejsce keratolityczne działanie kwasu
salicylowego i enzymów proteolitycznych, co może objawiać się
zaczerwienieniem i lekkim pieczeniem. Skutkuje to rozluźnie-
niem ułożonych zwięźle komórek naskórka i ułatwia wnikanie.
Jako przenośniki biologicznie aktywnych składników, a także
wody do głębszych warstw skóry działają polisacharydy. Do-
starczone wraz z polisacharydami składniki odżywcze stymu-
lują tworzenie się fibroblastów. Fibroblasty są komórkami tkan-
ki łącznej, wchodzącej w skład skóry właściwej. Ich zadaniem
jest wytwarzanie kolagenu – białka o strukturze włókienkowej
tworzącego główny składnik podporowy tkanki łącznej [25].
W badaniach klinicznych udowodniono, że miąższ aloesu od
6 do 8 razy przyspiesza tworzenie się fibroblastów w skórze
człowieka, wpływa także na spoistość fibroblastów, a co naj-
ważniejsze – przyspiesza wytwarzanie kolagenu [26].
Miąższ aloesowy powoduje wzmocnienie podporowej tkan-
ki łącznej dzięki przyspieszonemu wytwarzaniu fibroblastów
oraz intensyfikacji wytwarzania przez nie kolagenu. Nieza-
leżnie od tego zaopatrzone w wodę oraz składniki odżywcze
komórki zwiększają swoją objętość. Skutkuje to wyraźnym wy-
gładzeniem struktury skóry, spłyceniem istniejących zmarsz-
czek, a także intensyfikacją metabolizmu [27]. Miąższ aloesowy
stymuluje odnowę i funkcjonowanie skóry.
|
|
INNE
W 1980 roku przeprowadzono badania, których celem było opra-
cowanie bardziej skutecznego sposobu kontynuowania leczenia
ciężkich oparzeń po zastosowaniu leczenia wstępnego. Im dłużej
w miejscu oparzenia utrzymuje się stan zapalny, tym bardziej
nieregularna będzie blizna. Udowodniono, że miąższ aloesowy
zastosowany do leczenia oparzeń i zbliznowaceń jest tak samo
skuteczny jak penicylina [28]. Skuteczność w leczeniu oparzeń
termicznych i słonecznych, a także odmrożeń może wynikać
z przeciwzapalnego oraz przeciwdrobnoustrojowego działania
kwasu salicylowego i antrachinonów, a jednocześnie z poprawy
mikrokrążenia wywołanej przez bioaktywne składniki wnikają-
ce w głębokie warstwy skóry. Podobnie miąższ aloesowy łagodzi
w krótkim czasie skutki ukąszeń przez różne owady [29].
|
|
Podsumowanie
Skóra zraniona, sparzona czy też uszkodzona w inny sposób
i poddawana długotrwałemu działaniu środków farmakolo-
gicznych, traci swoją naturalną barierę odpornościową, która
utrzymuje skórę w stanie zdrowia. Cechy aloesu sprawiają, że
działa on wspomagająco na skórę, która utraciła swoje właści-
wości w wyniku naruszenia równowagi biologicznej. Aloes
zwiększa sprawność immunologiczną skóry w procesie gojenia.
Złożony skład miąższu aloesowego oraz szerokie spektrum
działania wszystkich jego składników spowodował, że suro-
wiec ten był i jest nadal przedmiotem wielu badań, których wy-
niki stały się naukową podstawą tradycyjnego zastosowania
aloesu. Wiele mechanizmów działania znalazło wyjaśnienie
i potwierdzenie w farmakologicznych i klinicznych wynikach
badań. Działanie miąższu aloesowego jest znane od starożyt-
ności, ale jeszcze wiele mechanizmów leżących u podstaw bio-
logicznej aktywności aloesu wymaga wyjaśnienia. Z uwagi na
szerokie zastosowanie miąższu aloesowego ma zastosowanie
w leczeniu schorzeń skóry, zarówno jako środek do stosowania
zewnętrznego, jak i wewnętrznego oraz jako składnik produk-
tów przemysłu kosmetycznego.
Fot. 4
Trądzik grudkowy. Widoczne zmiany po stoso-
waniu miąższu aloesowego w formie galaretki przez
okres 4 tygodni
Źródło:
Archiwum własne
