3 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
264
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
|
|
WŁAŚCIWOŚCI MIĄŻSZU ALOE VERA
Wyróżniamy aloes farmakologiczny, znajdujący się w Farma-
kopeach (urzędowy spis leków dopuszczonych w danym kraju
lub na danym terenie do obrotu) oraz „handlowy”, który jest
ogólnodostępny w sprzedaży.
Aloes farmakologiczny znajduje się w Farmakopenach, jest
to cały aloes nie obrany ze skórki. Substancje o niepożądanych,
ubocznych działaniach znajdują się jedynie w skórce liścia alo-
esowego. Po usunięciu skórki aloesowej uzyskujemy miąższ
aloesowy [2].
Aloina i emodyna to podstawowe składniki znajdujące się
w skórce liścia aloesowego, mają silne właściwości przeczysz-
czające. Liść aloesowy, dokładnie obrany ze skórki (wyfileto-
wany), traci całkowicie właściwości przeczyszczające i objawia
cenne działania na ludzki organizm (Fot. 2). Tak oczyszczony
aloes podnosi odporność, reguluje przemianę materii, poprawia
trawienie, przeciwdziała zaparciom, a stosowany zewnętrznie
– przyspiesza gojenie i procesy rege-
neracji skóry [3].
Miąższ aloesowy uzyskuje się
z wnętrza liścia (Fot. 3), które obie-
ra się ze skórki, pozostawiając lepką,
przypominającą żelatynę tkankę.
Miąższ nie może być narażony na
działanie czynników utleniających
dłużej niż dwie godziny, ponieważ
jego składniki łatwo ulegają utle-
nieniu i tracą tym samym swoje
właściwości.
|
|
SKŁAD CHEMICZNY MIĄŻSZU ALOESOWEGO
Skład chemiczny miąższu aloesowego jest bardzo interesujący.
W latach 80. i 90., dzięki zastosowaniu najnowszych technik ana-
litycznych, poznano szczegółowo skład chemiczny miąższu alo-
esowego, a także zidentyfikowano i scharakteryzowano ok. 200
biologicznie aktywnych składników znajdujących się w nim [4].
Prozdrowotne działanie miąższu z aloesu polega na różno-
rodności i ilości biologicznie aktywnych związków, jakie zwiera,
a także na obecności specyficznych biostymulatorów, które dzia-
łają synergicznie z bioaktywnymi składnikami obecnymi za-
równowmiąższu aloesowym, jak też worganizmie człowieka [5].
Miąższ aloesowy, tzw. żel, stanowi mieszaninę bardzo wielu
składników. Najistotniejsze znaczenie mają następujące grupy
związków:
•
substancje mineralne
wykryte w postaci jonowej – to 13 pier-
wiastków (Na
+
, K
+
, Mg
+2
, Ca
+2
, Fe
+2
, Zn
+2
, Mn
+2
, Cu
+2
, Co
+2
, Ni
+2
,
Mo
+2
, Sr
+2
, Ba
+2
) oraz german. Substancje mineralne wpływa-
ją na przepuszczalność i depolaryzację błon komórkowych;
•
witaminy
– w miąższu występują wszystkie z grupy B
(w tym B12 – ewenement w świecie roślin), witamina C, be-
ta-karoten, cholina oraz kwas foliowy;
•
aminokwasy
– dziewięć z dziesięciu podstawowych amino-
kwasów dietetycznych, alanina, cystyna, kwas glutaminowy,
prolina, hydroksyprolina, seryna, tyrozyna;
•
nienasycone kwasy tłuszczowe
– linolowy, linolenowy, my-
ristylowy, kaprylowy, palmitynowy, stearynowy;
•
substancje przeciwbólowe
– lupeol (naturalny kwas salicylowy),
mleczan magnezowy;
•
substancje przeciwzapalne
– bradykinaza, beta-sitosterol,
kampesterol;
•
substancje przeciwbakteryjne
– kwas cynamonowy, lupeol,
fenole, związki siarkowe;
•
pochodne antrachinonowe
– aloina, emodyna (obecne tylko
w skórce), barbaloina, izobarbaloina, antracen, antranol,
kwas aloetynowy, estry kwasu cynamonowego, kwas chry-
zopranowy, niektóre olejki eteryczne, rezistannol;
•
enzymy
– peroksydaza, alliaza, katalaza, lipaza, cellulaza,
karboksypeptydaza, amylaza, zasadowa fosfataza i inne.
Karboksypeptydaza (aktywna i stabilna w pH 5,0-5,5) ha-
muje przepuszczalność błon komórkowych i hydrolizuje bar-
dykininę, która jest mediatorem stanu zapalnego i odczynu
alergicznego [6];
•
biostymulatory
– związki obecne w śladowych ilościach. Mają
działanie katalityczne i nie dają się wyizolować z aloesu;
•
ligniny
– substancje, których podstawowym składnikiem
jest celuloza. Ich działanie wiąże się ze znakomitymi zdolno-
ściami penetracyjnymi aloesu w głąb ludzkiej skóry;
•
saponiny
– związki z grupy glikozydów, miąższ zawiera ich oko-
ło 3%, mają działanie ściągające, lekko odkażające i myjące [7];
•
glikoproteiny
– naturalne polimery stanowiące połączenia bia-
łek z węglowodanami, fizjologicznie aktywne, zwane lektyna-
mi lub fitoaglutyninami.Wbadaniach
invitro
potwierdzono ich
właściwości immunochemiczne, hemaglutynacyjne oraz pobu-
dzające mitozę i wzrost bezwzględnej liczby limfocytów [8];
•
polipeptydy
– to kolejna grupa związków wielkocząsteczko-
wych o właściwościach lektynopodobnych, które wykazują
zdolność hemaglutynacji, aktywacji mitozy komórkowej i ha-
mowania wzrostu grzybów [9];
Fot. 2
Rozfiletowany liść Aloe Vera
barbadensis Miller
Źródło:
Archiwum własne
Fot. 3
Aloe Vera barbadensis Miller w przekroju
Źródło:
Archiwum własne
