5 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
491
artykuł Popularnonaukowy
Kosmetologia Estetyczna
PN
ruchu praca pompy mięśniowej doprowadza do two-
rzenia się zastojów w naczyniach, które prowadzą do
powstawania obrzęków, najczęściej w dolnych partiach
ciała. Zbyt długie siedzenie, zwłaszcza z zakładaniem
nogi na nogę, wywołuje nacisk na naczynia, zaburzając
krążenie w kończynach dolnych.
Do czynników etiologicznych zalicza się także za-
burzenia emocjonalne, takie jak stres, depresję, lęk czy
złość. Prowadzą one do wzrostu poziomu katecholamin,
które stymulują lipogenezę. Do powstawania cellulitu
przyczynia się również noszenie obcisłych ubrań, obu-
wia na wysokim obcasie, które ogranicza ruch stóp
i może prowadzić do dysfunkcji mięśni łydki i spadku
wydolności pompy mięśniowej, mięśniowej, gorące ką-
piele czy nadmierna ekspozycja na promienie UV [3, 5].
|
|
OBRAZ KLINICZNY
Obraz kliniczny panikulopatii różni się w zależności
od stadium, ponieważ zmiany rozwijają się w kilku eta-
pach, które trwają wiele miesięcy, a nawet lat. Pomię-
dzy tymi etapami nie obserwuje się wyraźnych granic.
Zmiany uwidoczniają się w obrębie podskórnej tkanki
tłuszczowej. Zazwyczaj rozpoczynają się zaburze-
niami w mikrokrążeniu z zastojem w obrębie naczyń
krwionośnych i limfatycznych oraz ze zwiększeniem
przepuszczalności ich ścian, a także gromadzeniem się
płynu w przestrzeni międzykomórkowej. Prowadzi to
do upośledzenia dopływu substancji odżywczych do
komórek oraz zaburzeń w odprowadzaniu zbędnych
metabolitów, przez co dochodzi do ich nadmiernego
gromadzenia. Zmiany, które można zaobserwować
w przebiegu tej patologii, to wgłębienia, uwypukle-
nia, obrzmiałe komórki tłuszczowe oraz bruzdy, które
towarzyszą wadliwemu krążeniu i osłabieniu tkanki
łącznej (rys. 1). Zdarza się również, że w obrębie tkan-
ki podskórnej wyczuwalne są nieregularne zgrubienia
i guzki, które mogą powodować dolegliwości bólowe.
Rys. 1
Budowa skóry zdrowej oraz objętej cellulitem
Źródło
I
Do tych objawów dołączyć mogą również teleangiek-
tazje oraz mikrożylaki, zlokalizowane w miejscu, gdzie
skóra straciła swoją elastyczność. Często GLD towarzy-
szą również rozstępy skórne, które powstają w wyniku
zaburzeń w mikrokrążeniu w tkance tłuszczowej oraz
w wyniku zbyt małej wytrzymałości tkanki łącznej na
rozciąganie (np. poprzez powiększające się adipoctyty).
Zmiany zaobserwować można także w kolorze skóry
miejsc objętych zmianami [2, 3]. Kolor uzależniony jest od
stopnia zaawansowania cellulitu. Z początku skóra jest
sina z białymi plamkami, z czasem staje się niebieskawa
lub biaława, w ostatnim stadium barwa jest żółto-szara.
Bladość skóry (u około 70% osób w zaawansowanym sta-
dium, a 30%wpoczątkowym) związana jest z zaburzenia-
mi w mikrokrążeniu i hipotermią. Z panikulopatią mogą
być związane różne rodzaje obrzęku. Wobrzęku żylnym
uwalniane są kininy, substancje toksyczne oraz żelazo
transportujące. Obrzęk limfatyczny wynika z nagro-
madzenia chłonki i charakteryzuje się obecnością wody
w przestrzeniach międzykomórkowych. Obrzęk tkanki
tłuszczowej związany jest natomiast z nagromadzeniem
wody oraz tkanki tłuszczowej w tkance podskórnej (naj-
częściej w okolicy kończyn dolnych i pośladków).
|
|
DIAGNOSTYKA CELLULITU
Diagnostyka GLD oparta jest na badaniu podmioto-
wym, przedmiotowym oraz na szczegółowej diagno-
styce z zastosowaniem wyspecjalizowanego sprzętu
diagnostycznego.
|
Badanie podmiotowe
Podczas tego badania zbierany jest dokładny wywiad
na temat: występowania takich chorób, jak m.in. oty-
łość, cukrzyca czy przewlekła niewydolność żylna
kończyn dolnych, wieku, w którym badana dostała
pierwszą miesiączkę, oraz na temat prawidłowego lub
zaburzonego przebiegu cyklu miesiączkowego. Pytania
dotyczą także liczby przebytych ciąż i porodów, wieku
wystąpienia pierwszych objawów przekwitania i stoso-
wania zastępczej terapii hormonalnej. Ważna jest tak-
że historia wagi ciała kobiety, ponieważ w przypadku
kobiet, które już rodziły, istotna jest różnica wagi ciała
przed porodem w stosunku do wagi ciała przed ciążą.
W wywiadzie znajdują się także pytania odnośnie ak-
tywności fizycznej, nawyków żywieniowych czy ilości
przyjmowanych płynów [3].
|
Badanie palpacyjne i wizualne
Postawienie diagnozy zazwyczaj odbywa się na podsta-
wie oceny wzrokowej i badania palpacyjnego. Badanie
wykonuje się zarówno przy rozluźnionych mięśniach,
jak i przy pełnym napięciu mięśni badanej okolicy. Pod
uwagę brany jest nadmiar tkanki tłuszczowej, ocenia-
ne są nierówności i pofałdowania skóry, mikro- i ma-
kroguzki, świadczące o zrostach powstałych wskutek
procesów zapalnych, a także kolor i temperatura skóry
w badanych miejscach, obecność teleangiektazji, mi-
krożylaków bądź rozstępów skórnych.
Najczęściej stosowaną skalą służącą ocenie stopnia
zaawansowania zmian skóry objętej cellulitem jest ska-
la makroskopowej oceny cellulitu według Nürnbergera
[5]. Składa się ona z czterech stadiów:
