6 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
698
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
obszarów poddanych zabiegowi. Wykazująca dużą impedan-
cję sucha skóra musi być odpowiednio nawodniona dla lep-
szych efektów terapeutycznych [27].
Sam zabieg, ze względu na połączenie mikronakłuwania
z emisją ciepła może wywoływać doznania bólowe u pacjen-
tów, dlatego przed przystąpieniem do zabiegu na obszar zabie-
gowy zaleca się nałożenie kremu znieczulającego pod okluzją.
LECZENIE BLIZN PO TRĄDZIKU PRZY UŻYCIU
BIPOLARNEJ RADIOFREKWENCJI MIKROIGŁOWEJ
Użycie bipolarnej radiofrekwencji mikroigłowej do leczenia
blizn zanikowych powstałych po trądziku jest obecnie jedną
z dostępnych opcji terapii.
Blizny po trądziku, ze względu na swoją zróżnicowaną mor-
fologię, a zwłaszcza różną głębokość, są wyjątkowo trudne do
opracowania podczas jednej sesji zabiegowej.
Wykorzystanie metody umożliwiającej wyzwalanie ener-
gii cieplnej (na różnych głębokościach podczas poszczególnych
przejść głowicą uzbrojoną w wieloigłowy kartridż) daje możli-
wość wzbudzenia regeneracji skóry pokrytej bliznami po trądzi-
ku o wiele skuteczniej, niż użycie metod stosowanych do tej pory.
Zgodnie z doniesieniami literatury, pozytywne zmiany po
zastosowaniu leczenia zanikowych blizn po trądziku następu-
ją od miesiąca do 10 tygodni po terapii.
Dr Hantash wprowadził do leczenia radiofrekwencję mikro-
igłową i wykazał po raz pierwszy dowody głębokiej neoelasto-
genezy w ludzkiej skórze po leczeniu tym urządzeniem. Wraz
ze współautorami wykazał, że po 10 tygodniach od zastoso-
wania jednorazowego zabiegu, zmienia się objętość tkanek
warstwy siateczkowatej skóry, poziom kwasu hialuronowego
oraz elastyny w skórze potrądzikowej z występującymi na
niej bliznami. Zabieg ten wykonany był głowicą pięcioigłową,
z czasem wkłucia igieł wynoszącym 4 sekundy i emitowaną
temperaturą 72 °C. Zaobserwował również w skórze pacjen-
tów poddanych terapii wyraźną indukcję tropoelastyny, czyli
składnika budulcowego elastyny, fibryliny, która jest gliko-
proteinową składową mikrofibryli macierzy zewnątrzkomór-
kowej uczestniczących we właściwym formowaniu i dojrze-
waniu włókien elastynowych, a także tropokolagenów I i III.
Zasugerował, że połączenie neoelastogenezy i neokolagenezy
indukowanej przez tę metodę leczenia może zapewnić nieza-
wodną alternatywną drogę do redukcji zwiotczenia skóry [28].
Z kolei Omi ze współpracownikami wykazał w swoim ba-
daniu podobne pozytywne efekty, już po miesiącu od zastoso-
wania jednorazowej terapii frakcyjną radiofrekwencją mikro-
igłową (na trzecim poziomie pracy urządzenia zastosowanego
w badaniu). Zaobserwowali oni (podobnie jak w cytowanym
poprzednim badaniu) aktywację fibroblastów, normalizację
struktury włókien elastynowych względem ich obrazu histo-
logicznego przed leczeniem oraz neokolagenezę. W badaniach
histologicznych blizn poddanych działaniu radiofrekwencji
mikroigłowej wykazali pobudzenie fibroblastów do aktywnej
syntezy białek oraz kolagenu, co może tłumaczyć „puchnięcie”
obszarów zanikowych w bliznach po trądziku, optycznie od-
bierane jako ich spłycenie.
Różnica w czasie występowania efektu leczniczego w obu
badaniach – Hantasha i Omiego jest tłumaczona przez Omiego
między innymi wyższą energią radiofrekwencji użytą do tera-
pii pacjentów zastosowaną w jego badaniu [29].
Jak widać z opisu przytoczonych doniesień, znaczącym pro-
blemem pojawiającym się przed operatorami bipolarnej radio-
frekwencji mikroigłowej jest dobór parametrów zabiegowych
dla określonych wskazań do zabiegu, a zwłaszcza ujednolice-
nia parametrów urządzenia – głównie poziomu energii.
W dostępnej literaturze dostatecznie szeroko omawiane są
efekty pozabiegowe, łącznie z opisami badań histologicznych
wycinków z obszarów poddanych zabiegom z zastosowaniem
omawianej metody, jednakże doniesień dotyczących standary-
zacji parametrów zabiegowych jest mało. W 2014 roku zespół
11 ekspertów opracował konsensus (oparty na wybranych do-
niesieniach naukowych) dotyczący ustawień parametrów dla
poszczególnych wskazań terapeutycznych wwypadku użycia
radiofrekwencji mikroigłowej. Uznano w nim, że dla leczenia
blizn po trądziku odpowiednia głębokość wkłucia igieł mieści
się pomiędzy 0,5 mm a 2 mm, ilość przejść mieści się pomię-
dzy 1 a 3, natomiast poziom energii powinien być ustawiony
pomiędzy 4 a 7 poziomem dostępnym w urządzeniu [27, 30].
Niestety nie podano w tym opracowaniu wartości energii,
tylko jej poziomy. Należy jednak domniemywać, że proponuje
się wykorzystanie od średnich do wysokich poziomów energii
w dostępnym urządzeniu.
OMÓWIENIE PRZYPADKU
Do gabinetu zgłosiła się kobieta w wieku 41 lat z bliznami po
trądziku zlokalizowanymi w obrębie twarzy. Okresowo wystę-
powały u niej pojedyncze ogniska zapalne w obrębie obszarów
twarzy objętych bliznami, które stanowiły dla niej duży dys-
komfort psychiczny. Dlatego w codziennej pielęgnacji stosowała
makijaż maskujący blizny. Do tej pory u kobiety nie wykonywa-
no żadnych zabiegów w celu redukcji blizn po trądziku.
Postępowanie przed zabiegiem
Podczas pierwszej wizyty został przeprowadzony wywiad, któ-
ry miał na celu ocenę skóry twarzy, wykluczenie przeciwwska-
zań do zabiegu radiofrekwencji mikroigłowej oraz ustalenie
protokołu zabiegowego, który obejmował: rodzaj zabiegu, okres
trwania terapii i częstotliwość zabiegów. Kobieta została szcze-
gółowo poinformowana o wskazaniach do zabiegu:
•
likwidacja blizn różnego pochodzenia, w tym blizn potrą-
dzikowych
•
likwidacja rozstępów
•
ujędrnienie struktury skóry
•
podniesienie owalu twarzy, podbródka
•
spłycenie głębokich zmarszczek
•
odbudowa kolagenu w wiotkiej skórze
•
zmniejszenie przebarwień
•
redukcja cellulitu.
