6 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
592
N
artykuł naukowy
psychologia
ze współpracownikami, zmienia pracę, natomiast nie
stara się poprawić stosunków interpersonalnych po-
między nim a innymi współpracującymi. Inna osoba,
oceniając daną sytuację, skupi się jednak na poprawie
kontaktów między pracownikami.
Wyróżniamy 4 strategie radzenia sobie ze stresem:
•
poszukiwanie informacji,
•
bezpośrednie działanie,
•
powstrzymywanie się od działania,
•
procesy intrapsychiczne.
Poszukiwanie informacji to przede wszystkim
zdobywanie wiedzy o zagrożeniu, zasięganiu opinii
o ewentualnym zaradzeniu danemu problemowi lub
sposobie jego rozwiązania.
Bezpośrednie działanie to uporanie się ze stresującą
sytuacją, poprzez np. nasze cechy charakteru, dzięki
którym będziemy w stanie poradzić sobie z proble-
mem, albo poprzez wprowadzenie zmian w otoczeniu.
Przykładami takiego bezpośredniego działania jest np.:
zmiana pracy, poprawa kontaktów pomiędzy pracow-
nikami lub wyjazd na urlop, dzięki któremu nasz stres
ulegnie redukcji i rozładuje negatywne emocje.
Powstrzymywanie się od działania może być zarówno
korzystne, jak i niekorzystne. Często sytuacje stresujące są
sytuacjami bardzo delikatnymi, w których trzeba zanie-
chać jakiegokolwiek działania na rzecz dobra danej osoby.
Procesy intrapsychiczne mają na celu regulację
emocji, obniżenie poziomu stresu. Wymienić można
zaprzeczanie, unikanie problemu, dystansowanie się.
W badaniach I. Heszen-Niejodek stwierdzono niezbyt
silny wpływ stylu radzenia sobie na strategie stosowa-
ne w sytuacji stresowej. Wpływ ten odnotowano tylko
w zakresie jednego stylu – unikaniu informacji o za-
grożeniu. Badania przeprowadzono wśród osób cho-
rych, co może świadczyć o tym, że stres spowodowany
chorobą jest bardziej uciążliwy i szkodliwy niż stres
występujący podczas innych sytuacji [20, 21].
Należy zwrócić uwagę, że stres i wypalenie zawo-
dowe mają ze sobą silny związek. Według M. Kulik za-
wód lekarza wskazuje na szczególne narażenie na stres
o charakterze chronicznym oraz traumatycznym. Czę-
sto lekarze są narażeni na stres związany ze śmiercią
swoich pacjentów, presją otoczenia oraz opinią społe-
czeństwa. Według przeprowadzonych badań stwierdzo-
no, że stres w zawodzie lekarza ma szczególny wpływ
na wypalenie zawodowe. Ponadto poziom wypalenia
zawodowego związany jest ze specjalizacją, najbardziej
wypaleni lekarze to neurolodzy, zaś najmniej ortopedzi.
Świadczyć to może o tym, że konsekwencją stresu zawo-
dowego jest wypalenie zawodowe, jako skutek pomiędzy
wymaganiami stawianymi lekarzowi przez środowisko
a posiadanymi przez niego zasobami [22].
Wypalenie zawodowe jest pośrednim skutkiem chro-
nicznego stresu, natomiast bezpośrednią przyczyną jest
nieskuteczne radzenie sobie z nim. Wszystkie niepowo-
dzenia wynikające z walki ze stresem przyczyniają się
do emocjonalnego wyczerpania. Najczęściej stres wystę-
pujący w pracy przenoszony jest na kontakty rodzinne,
które pogarszają się wraz z jego wzrostem [12, 13].
W badaniach S. Tucholskiej wśród nauczycieli naj-
częstszym sposobem radzenia sobie ze stresem było
stosowanie ucieczki przed problemami i unikanie sy-
tuacji trudnej. Według autorki, im wyższy był poziom
wyczerpania emocjonalnego, tym większa była liczba
osób, które stosowały styl unikania. To samo odnosi się
do długości stażu pracy, im jest on dłuższy tymwiększe
będzie nasilenie objawów wyczerpania emocjonalnego.
U pracowników długo pracujących w swoim zawodzie
objawy wyczerpania emocjonalnego będą pojawiały się
od dłuższego czasu i będą bardziej nasilone niż u osób,
które dopiero zaczynają pracę [23].
Wnioski wynikające z przeprowadzonych badań
mówią o tym, że nasza osobowość, charakter mogą je-
dynie obniżyć poziom wypalenia zawodowego, ale nie
zniwelują go.
|
STRES I WYPALENIE ZAWODOWE
A WYKONYWANY ZAWÓD
Zawód kosmetologa oraz masażysty wymaga cierpli-
wości, spokoju, wytrzymałości, chęci poprawy wyglą-
du, samopoczucia oraz pomocy ludziom. Podobnie jak
zawód lekarza, prawnika, fizjoterapeuty, pracownika
socjalnego, psychologa, zawód kosmetologa i masaży-
sty można zakwalifikować do tej samej grupy zawodów,
narażonych na takie samo działanie stresu. Kosmetolog
oraz masażysta codziennie ma do czynienia z osobami,
którym ma za zadanie pomóc w odzyskaniu utracone-
go wyglądu, sprawności fizycznej. Zawód ten wymaga
wrażliwości na stan drugiego człowieka.
W dzisiejszych czasach wymaga się od kosmetologa
oraz masażysty wiedzy z różnych dziedzin medycyny,
ponieważ jest to zawód odpowiedzialny, którego celem
jest poprawa wyglądu, relaksacja, fizjoterapia oraz pomoc,
a nie szkodzenie pacjentowi. Muszą oni dokonać wszel-
kich starań, aby poprawić wygląd, stan pacjenta w taki
sposób, aby pacjent był zadowolony z założonego celu.
Źródłem stresu w zawodzie jest brak komunikacji
z pacjentem, która jest najważniejszą sprawą
w kontaktach pomiędzy kosmetologiem/masażystą
a pacjentem, ponieważ dzięki komunikacji zebrać
można wszystkie informacje dotyczące stanu zdrowia
klienta i jego oczekiwań. Jeżeli zabraknie komunikacji
pomiędzy pacjentem a kosmetologiem/masażystą,
proces usprawniania będzie się wydłużał i nie będzie
efektywny. Kolejne źródło to duża liczba pacjentów
