1 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
60
|
|
Wskazania i przeciwwskazania
W literaturze wymienia się kilka podstawowych wskazań i prze-
ciwwskazań kwasu migdałowego. Zaprezentowano je w tabeli 2.
Nie można zapominać o względach bezpieczeństwa. Działa-
nie
α
-hydroksykwasów często wiąże się z występowaniem nie-
groźnych podrażnień, skutkujących takimi objawami, jak mro-
wienie, pieczenie i zaczerwienienie skóry. Tego rodzaju efekty
uboczne terapii są skutkiem właściwości chemicznych oma-
wianych substancji, ale w praktyce kosmetologicznej zawarte
w kosmetycznych preparatach
α
-hydroksykwasy poddawane
są częściowej neutralizacji, aby zminimalizować ewentualne
przykre doznania. W momencie neutralizacji kwasu spada
ryzyko podrażnień, a działanie złuszczające preparatu zosta-
je zastąpione działaniem nawilżającym. To dlatego po zabiegu
wszystkie
α
-hydroksykwasy powinny być neutralizowane.
W kosmetologicznej praktyce, aby ocenić ewentualne ryzy-
ko objawów ubocznych, wykorzystuje się tzw. indeks terapeu-
tyczny (IT), określający stosunek regeneracyjnego działania
α
-hydroksykwasu do jego mocy wywoływania podrażnień. Im
wyższa jest wartość IT, tym mniejsze jest drażniące działanie
kwasu, przy jednoczesnym silnym działaniu odnawiającym i re-
generującym skórę [14]. Ponadto, aby zapobiec zmianom kwa-
sowości preparatu, można do niego dodać bufor stabilizujący.
W celu zwiększenia łagodności preparatu i jednoczesnego za-
chowania jego skuteczności, podnosi się także pH kosmeceutyku
do wartości 4,5 (zbliżone do pH skóry). Im bardziej pH jest neu-
tralne, tym stosowanie preparatu jest bezpieczniejsze, jednocze-
śnie jednak spada skuteczność jego działania. Dlatego kluczem
do kontrolowania zarówno skuteczności, jak i bezpieczeństwa
leku jest pH oraz buforowanie [15, 16]. Warto także zaznaczyć, że
stężenie roztworu kwasu migdałowego w praktycznym zastoso-
waniu powinno zawierać się w przedziale 10-45% [3].
|
|
Podsumowanie i wnioski
Kosmetologia jest nowoczesną, dynamicznie rozwijającą się
dyscypliną nauki. Wraz ze wzrostem kultury społecznej oraz
z idącą za nim, coraz żywszą i bardziej efektywną wymianą
informacji, wzrasta także kultura dbania o ciało, co stwarza
szerokie pole do działania dla współczesnych nauk o pięknie.
Jak wykazano,
α
-hydroksykwasy mają szerokie zastosowanie
w kosmetologicznej praktyce usuwania niekorzystnych zmian
skórnych. Kwas migdałowy, jako przedstawiciel tej grupy
związków chemicznych, ma wyjątkowo skuteczne działanie,
przy jednoczesnym niewielkim ryzyku powikłań pozabiego-
wych, a dane z literatury specjalistycznej silnie rekomendują
go jako dość uniwersalny składnik peelingów. Jest więc sub-
stancją szczególnie wskazaną do praktycznego, gabinetowego
zastosowania, może być także używany jako składnik prepara-
tów do wykorzystania domowego.
|
|
Literatura
1.
, data dostępu: 12.10.2015.
2.
F. Pissot:
Rys historyczny oraz zasada działania peelingów
, Dermatologia Estetyczna,
3, 2003, 24-26.
3.
H.J. Brody:
Peelingi i resurfacing skóry
, Czelej, Lublin 2001, 1-8.
4.
B.G. Gross, F. Maschek:
Phenol chemosurgery for removal of deep facial wrinkles
, Int
J Dermatol, 19, 1980, 66-70.
5.
G.M. Mackee, F.L. Karp:
The treatment of post acne scars with phenol
, Br J Dermatol,
64, 1952, 456-459.
6.
A.M. Brown, L.M. Kaplan, M.E. Brown:
Phenol induced histological skin changes: ha-
zards, techniques, and uses
, Br J Plast Surg, 13, 1960, 158.
7.
R. Hassa, J. Mrzigod, J. Nowakowski (red.):
Podręczny słownik chemiczny
, Videograf,
Katowice 2004.
8.
P. Mastalerz:
Chemia organiczna
, Wydawnictwo Chemiczne, Warszawa 2015.
9.
S. Kuczyński:
Kosmeceutyki – więcej niż kosmetyki
, Panacea, 2006, 18-24.
10.
A. Zakrzewska, G. Bugla-Płoskońska:
Kosmeceutyki – nadzieją współczesnej kosmeto-
logii. Badanie zapotrzebowania konsumentów na kosmeceutyki zawierające roślinne sub-
stancje biologicznie czynne
, Postępy Kosmetologii, 3(1), 2010, 100-105.
11.
E. Chlebus, M. Serafin:
Kwas migdałowy – nowy peeling lekarski
,
Dermatologica, 2,
2006, 24-29.
12.
I. Płaza, D. Karasiewicz, D. Słowińska-Klencka, M. Klencki:
Analizaporównawczadwóch
wybranychmetod leczenia przebarwień skóry
,
Dermatologia Estetyczna, 3(14), 2012.
13.
U. Warzecha, D. Doktor, E. Szmaj, E. Pierzchała:
Farmakologiczne i kosmetyczne me-
tody korekcji blizn przyrosłych, keloidów i blizn atroficznych
, Pol J Cosmetol, 14(3), 2011.
14.
B.A. Green, R.J. Yu, E.J. Van Scott:
Clinical and cosmestical uses of hydroxyacids
, Clin
Dermatol, 5, 2009, 495-501.
15.
E. Kaniowska, G. Szybejko-Machaj:
Alfa-hydroksykwasy – właściwości i zastosowanie
,
Biuletyn Kosmetologiczny, 1998, 67-80.
16.
M.Piechota-Urbańska,M.M.Zgoda:
Alfa-hydroksykwasyjakopromotoryprzejściaprzez-
skórnego dla substancji przeciwzapalnych
, Biuletyn Kosmetologiczny, 4, 1998, 200-203.
N
artykuł naukowy
CHEMIA
