1 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
59
N
artykuł naukowy
CHEMIA
Związek ten został odkryty w 1909 r. przez J.W. Walkera
i V.K. Krieble. W naturze występuje w gorzkich migdałach,
pestkach wiśni i moreli.
Właściwości fizykochemiczne kwasu migdałowego przedsta-
wia tabela 1.
Wśród kwasów z grupy AHA kwas migdałowy wyróżnia się
silnym działaniem antybakteryjnym i odkażającym. Moc kwasu
migdałowego jest większawporównaniu z popularnymkwasem
glikolowym. Jednak dzięki dużej masie cząsteczkowej znacznie
trudniej wnika w skórę, działając łagodniej i bezpieczniej [7, 8].
|
|
Kosmeceutyki
Pojęcie kosmeceutyku jest pojęciem stosunkowo nowym, wpro-
wadzonym do użycia kilkanaście lat temu przez profesora der-
matologii Alberta M. Kligmana. Według definicji kosmetyki to
substancje, które można stosować w różny sposób na dowolną
część ciała, jednak nie mogą one ingerować w jakiekolwiek pro-
cesy metaboliczne, zachodzące w organizmie. Leki natomiast
mogą zmieniać funkcjonalny, a nawet strukturalny stan komó-
rek ciała, między innymi także skóry. Kosmeceutyki to natomiast
substancje, będące czymś pośrednim pomiędzy kosmetykami
a lekami. Są produktami kosmetycznymi, które jednak w odróż-
nieniu od tradycyjnych kosmetyków wpływają na zachodzące
w skórze procesy fizjologiczne organizmu człowieka [9].
Ponadto wskazuje się, że kosmeceutyki są grupą związków
pochodzenia naturalnego i zawierają duże stężenie natural-
nych składników aktywnych, zwykle roślinnych, pozyskiwa-
nych przy zastosowaniu nowoczesnych technik farmacji, bio-
technologii i biologii molekularnej [10].
Przykładem powszechnie wykorzystywanego składni-
ka kosmeceutyków jest kwas migdałowy, będący jednym
z ostatnio wprowadzonych do kosmetologicznej praktyki
α
-hydroksykwasów. Pionierskie badania, skoncentrowane
na możliwościach użycia kwasu migdałowego w medycynie
i kosmetologii, przeprowadzono w latach 90. ubiegłego wieku.
Stwierdzono wówczas wysoką skuteczność tego związku w le-
czeniu takich schorzeń, jak indukowane promieniowaniem ul-
trafioletowym uszkodzenie skóry (wspomniane fotostarzenie),
trądzik pospolity i zaburzenia barwnikowe.
Jak się okazało, kwas migdałowy jest środkiem łagodnym, do-
brze tolerowanym nawet przez osoby z cerą wrażliwą, w tym
również uczulone na inne
α
-hydroksykwasy. Poza tym, nie
wykazuje on tendencji do powodowania pozapalnych przebar-
wień, pojawiających się często po zabiegach u osób z ciemną
karnacją. Cechą kwasu migdałowego jest ponadto sezonowa
uniwersalność, ponieważ ze względu na małe ryzyko przebar-
wień zabiegi stosować można także latem [10].
|
|
Kwas migdałowyw peelingu kosmetycznym
Różnego rodzaju przebarwienia skóry są podstawowym
wskazaniem do zastosowania kwasu migdałowego, zarówno
w postaci powtarzanych okresowo peelingów, jak i w formie
kosmeceutyków, które pacjent stosować może codziennie,
jednocześnie z preparatami stosowanymi tradycyjnie w przy-
padku przebarwień.
Zaletą kwasu migdałowego jest mała uciążliwość zabiegów
z jego wykorzystaniem. Pacjent odczuwa jedynie niewielki
dyskomfort, polegający na uczuciu pieczenia, a czasem nie-
przyjemne doznania nie występują w ogóle. Ponadto, peeling
kwasem migdałowym nie wywołuje podrażnień, jedynie
u 50% pacjentów stwierdza się ustępujący po kilku minutach
rumień [11].
Stosowanie zabiegów z wykorzystaniem kwasu migdałowe-
go nie wyłącza pacjenta z codziennej aktywności, a złuszczanie
naskórka ma charakter dyskretny, nieutrudniający wykonywa-
nia makijażu.
Dlatego peeling oparty na zastosowaniu kwasu migdałowe-
go jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy klient unika
innych zabiegów, obawiając się bólu lub nieestetycznych zmian
wwyglądzie. Zabiegi można wykonywać w okresie całego roku,
jednak najlepiej nie stosować peelingu w czasie 30 dni przed
spodziewaną ekspozycją skóry na słońce.
Peeling z kwasem migdałowym należy do peelingów po-
wierzchownych, a po zabiegach praktycznie nie obserwuje się
podrażnień. Z doświadczeń gabinetów kosmetycznych wy-
nika, że jest on bardzo skuteczny dla klientów z przebarwie-
niami skóry. Jego działanie skutkuje rozjaśnieniem skóry oraz
ułatwia wchłanianie leków stosowanych pomiędzy peelingami.
Zaletą dodatkową jest efekt świetlistej i świeżej skóry tuż po
zabiegu [11].
Niektóre źródła piśmiennicze wskazują jednak, że po zabie-
gach peelingu należy w każdym przypadku unikać ekspozycji
skóry pacjenta na promieniowanie ultrafioletowe [12]. Czasami,
bardzo rzadko, może wystąpić reakcja alergiczna, wskazująca
na uczulenie pacjenta na
α
-hydroksykwasy i wówczas należy
przerwać terapię [13].
Tabela 2
Wskazania i przeciwwskazania do stosowania kwasu migdałowego
kwas migdałowy
wskazania
przeciwwskazania
•
przebarwienia skóry
•
plamy pozapalne
•
fotostarzenie się skóry
•
trądzik pospolity
•
trądzik różowaty
•
zaskórniki
•
zapalenie mieszków włosowych
•
melasma naskórkowa (ostuda)
•
skóra łojotokowa
•
przygotowanie skóry do zabiegów
laserowych oraz opieka po takich
zabiegach
•
rewitalizacja skóry
•
peeling dla skóry wrażliwej
•
typ skóry IV-VI
•
nadmiernaekspozycjanasłońceprzedzabiegiem
•
terapia retinoidami doustnymi zakończona
w ciągu ostatnich 6 miesięcy
•
choroby infekcyjne skóry twarzy
•
ingerencja chirurgiczna w obrębie twarzy,
do sześciu miesięcy wstecz
•
chemioterapia
•
leczenie antykoagulacyjne
•
opryszczka i inne, aktywne infekcje wirusowe
•
nasilone procesy zapalne w organizmie
•
nowotwory skórne
•
okres ciąży i laktacji
•
atopowe zapalenie skóry
•
łuszczyca
•
grzybica
•
świeże blizny
•
kuracja z zastosowaniem izotretyoniny
•
równoczesne zabiegi fotolecznicze
Źródło:
Opracowanie własne w oparciu o [11]
