Page 76 - KE - 1.2014

74

vol. 3 \ 1 \ 2014 \ Kosmetologia Estetyczna

W takich przypadkach najlepszym wyjściem jest stosowanie

sprzętu jednorazowego, ale jeżeli nie ma takiej możliwości,

wówczas musi być on sterylizowany z zachowaniem odpo-

wiednich procedur poprzedzających proces sterylizacji.

K

lasyfikacja narzędzi według skali ryzyka

Dla ułatwienia pracy można podzielić narzędzia stosowane

w salonie na trzy grupy w zależności od ryzyka, jakie stwa-

rza ich użytkowanie. Podział pochodzi z obszaru medycz-

nego i jest oparty na klasyfikacji Spauldinga [6], według któ-

rej narzędzia dzieli się na trzy grupy: wysokiego, średniego

i niskiego ryzyka przeniesienia zakażenia.

Pierwsza grupa to narzędzia wysokiego ryzyka trans-

misji zakażeń, zwłaszcza krwiopochodnych, które wcho-

dzą w kontakt z jałowymi tkankami ciała i przerywają

ciągłość skóry, np. igły. Powinny to być sprzęty sterylne,

a najlepiej jednorazowe, wówczas ryzyko przeniesienia

zakażenia jest praktycznie zerowe.

Druga grupa – średniego ryzyka transmisji zakażeń –

sprawia najwięcej problemów z zaszeregowaniem narzędzi

i z dobraniem metody usuwania zanieczyszczeń mikro-

biologicznych z ich powierzchni. Dzieje się tak dlatego, że

narzędzia te nie powinny przerywać ciągłości tkanek, ale

może dojść do takiej sytuacji. Wówczas muszą one zostać

bezwzględnie wysterylizowane z zachowaniem wszystkich

zasad, również wcześniejszej predezynfekcji. Niezbędnym

minimum dla tej grupy sprzętów jest dezynfekcja wyso-

kiego poziomu, którą można zastosować tylko i wyłącznie

w sytuacji, gdy producent narzędzia nie zaleca sterylizacji

wysokotemperaturowej ze względu na termolabilną kon-

strukcję przedmiotu. Dezynfekcja wysokiego poziomu jest

przeprowadzana z zastosowaniem odpowiedniego prepa-

ratu o szerokim spektrum działania biobójczego, tzn. wiru-

sobójczego, bakteriobójczego, grzybobójczego, prątkobój-

czego i sporobójczego. Przykładem narzędzi zaliczanych do

grupy drugiej są cążki do manicure'u lub pedicure'u.

Natomiast narzędzia zaliczane do trzeciej grupy – ni-

skiego ryzyka transmisji zakażeń – nie kontaktują się

z uszkodzoną skórą i nie przerywają ciągłości tkanek.

Dlatego też nie muszą podlegać tak wysokiemu reżimo-

wi sanitarnemu jak dwie pozostałe grupy. Konieczne jest

ich mycie i okresowa dezynfekcja. Stosowanie zasad po-

działu narzędzi w gabinecie znacznie ułatwia i uspraw-

nia pracę, minimalizuje ryzyko zakażenia i przez to czyni

pracę bezpieczną dla personelu.

Wybór preparatu służącego do dezynfekcji narzędzi

musi być działaniem przemyślanym, a nie przypadkowym.

Należy przeanalizować ryzyko zakażenia i poziom czy-

stości mikrobiologicznej niezbędny dla dezynfekowanego

przedmiotu. Na tej podstawie dokonuje się wyboru prepa-

ratu, biorąc pod uwagę przede wszystkim zakres jego dzia-

łania biobójczego, który przekłada się na jego efektywność

w eliminacji drobnoustrojów. Ważnym czynnikiem decy-

dującym o wyborze określonego preparatu jest również

jego kompatybilność z materiałem, z którego wykonany

jest dany przedmiot. Lista takich materiałów powinna być

udostępniona przez producenta. Ponadto preparaty stoso-

wane w gabinecie kosmetycznym muszą charakteryzować

się niską toksycznością, a brak określonych oznaczeń na

preparatach powinien wzbudzać podejrzenia. Należy tak-

że zwrócić uwagę na właściwe postępowanie z odpadami

oraz pozostałościami preparatów, zwłaszcza w postaci

koncentratów, których nie wolno wylewać bezpośrednio

do kanalizacji. Nie mniej ważną kwestią w czasie wyboru

preparatu jest ekonomika jego stosowania. Warto prze-

prowadzić szczegółową kalkulację jego wydajności, po-

równując ceny tej samej objętości roztworów roboczych,

a nie koncentratów. Często okazuje się, że pozornie droż-

szy koncentrat, po przeliczeniu na cenę rzeczywistego

litra roztworu roboczego, jest zdecydowanie tańszy od

gotowego do użycia roztworu. Analizując ceny prepara-

tów, warto pamiętać o tym, aby osiągały one zadowalające

spektrum działania przy możliwie najniższym stężeniu.

O skuteczności dezynfekcji decyduje:

–

wybór odpowiedniego preparatu,

–

właściwe przygotowanie roztworu roboczego,

–

dokładny kontakt dezynfekowanej powierzchni

z płynem dezynfekującym,

–

odpowiedni czas trwania procesu,

–

wymiana płynów zgodnie z zaleceniem producenta.

P

rocedura dezynfekcji narzędzi

w gabinecie kosmetycznym

1. Narzędzie dezynfekować w specjalnych wannach de-

zynfekcyjnych,najlepiejzwyjmowanymsitemipokrywą.

2. Narzędzia jak najszybciej po zabiegu zanurzyć w roz-

tworze środka dezynfekująco-myjącego.

3. Podczas dezynfekcji narzędzia powinny być całko-

wicie zanurzone w roztworze.

4. Narzędzia o złożonej budowie (o ile zezwala na to

producent) przed zanurzeniem rozmontować.

5. Po umieszczeniu narzędzi wannę zamknąć, odcze-

kać zalecany przez producenta środka dezynfekują-

cego czas ekspozycji.

6. Czas ekspozycji jest mierzony od umieszczenia

w roztworze ostatniej sztuki narzędzi.

7. Czasu ekspozycji nie skracać ani nie wydłużać.

8. Po upływie określonego czasu ekspozycji narzędzia

wyjąć, opłukać, umyć.

9. Po umyciu narzędziawyjąć, opłukać dwukrotniew czy-

stej gorącej wodzie (dejonizowanej lub przegotowanej).

10. Wysuszyć narzędzia za pomocą czystych bawełnianych

ściereczek lub suchego gorącego powietrza (suszarka).

11. Zużyty roztwór roboczy wylać, wannę umyć, zde-

zynfekować i wysuszyć.

12. Umyte, zdezynfekowane i wysuszone narzędzia

przekazać do pakowania i sterylizacji.

Aby w gabinecie kosmetycznym uzyskać określony poziom

czystości mikrobiologicznej, należy wdrożyć zasady po-

stępowania, które chronią zarówno personel, jak i klien-

tów i dążą do ograniczenia rozprzestrzeniania się chorób

przenoszonych drogą kontaktową. Podstawową zasadą do-

tyczącą narzędzi i sprzętu wielokrotnego użytku jest pod-

dawanie ich dezynfekcji, myciu, suszeniu oraz pakowaniu

i sterylizacji, najlepiej bezpośrednio po zabiegu.

Każde narzędzie kontaktujące się ze skórą klienta musi być

zdezynfekowane, a jeżeli istnieje ryzyko nawet niezamierzonego

przerwania ciągłości tkanki, wówczas narzędzia bezwarunkowo muszą

być jałowe, czyli pozbawione wszelkich form mikroorganizmów.

Nie wolno dopuszczać do zasychania pozostałości

organicznych (np. resztek naskórka i innych zanieczyszczeń

po zabiegu) na powierzchni narzędzi.

Page 76 - KE - 1.2014 - Całość