Page 59 - KE 2.2013 - całość

129

Kosmetologia Estetyczna / 2 / 2013 / vol. 2

L

eczenie

Właściwie dobrane lekarstwa, zabiegi fizykalne, ćwi-

czenia kinezyterapeutyczne i odpowiedni masaż wa-

runkują pomyślne leczenie. Ważna jest chęć pacjenta do

podjęcia współpracy z personelem medycznym oraz oso-

bisty wkład w rehabilitację. Leczenie ma na celu przede

wszystkim przyspieszenie procesu regeneracji uszko-

dzonego nerwu, profilaktykę zapobiegającą zanikom

mięśniowym, utrzymanie symetrii twarzy i odzyskanie

możliwości funkcjonalnych mięśni.

Pacjent musi zostać indywidualnie poinstruowany,

w jaki sposób zapobiegać niekorzystnym powikłaniom

schorzenia. Istotne jest zapoznanie się z podstawowymi

zasadami pielęgnacji stosowanymi na co dzień. Jeżeli wy-

stępuje problem z zamknięciem szpary powiekowej, nie-

zbędna jest ochrona rogówki przed wyschnięciem i zabru-

dzeniem. Zalecane są krople nawilżające oraz zasłanianie

oka. Aby podtrzymać opadający kącik ust, stosuje się przy-

lepiec, specjalną szynę lub plaster, który poprawia napięcie

mięśni. Choremu zaleca się unikanie przeciągów, nagłych

ochłodzeń, zwłaszcza w przypadku naczyniopochodne-

go obrzęku nerwu w kanale kostnym. Osoba cierpiąca na

porażenie nerwu twarzowego nie powinna zapominać

o codziennej dbałości o skórę. W przypadku zachorowania

latem, nieodzownym elementem pielęgnacji jest stoso-

wanie kremów nawilżających. Jeśli choroba wystąpi zimą,

należy szczególną uwagę zwrócić na przygotowanie skóry

przed wyjściem na zimne powietrze. W tym celu używa się

kremów ochronnych (półtłustych lub tłustych – w zależ-

ności od cery), które po nałożeniu na twarz zostawiają na

jej powierzchni delikatny filtr ochronny. Twarz dodatko-

wo powinna być chroniona szalem. Pacjent powinien spać

na zdrowej stronie twarzy, zapobiegając uciskowi, rozcią-

gnięciu skóry i mięśni strony porażonej [7].

Z

abiegi cieplne

W ostrym okresie choroby stosuje się delikatne zabiegi

cieplne, aby uzyskać przekrwienie i wspomóc regene-

rację nerwów. Korzystne jest naświetlanie lampą Sollux

z filtrem czerwonym.

Możne to być również biostymulacja światłem polichro-

matycznym, spolaryzowanym lampy Bioptrom lub wyko-

rzystanie ledoterapii – metody polegającej na stosowaniu

energii światła niekoherentnego, które generowane jest

przez wysokoenergetyczne diody LED w zakresie światła

widzialnego i bliskiej podczerwieni [8]. Na-

stępnie wykonuje się delikatny masaż klasycz-

ny wzdłuż przebiegu gałęzi nerwu. Do masażu

można użyć maści zawierającej Diclofenac so-

dium. Lek działa przeciwzapalnie i przeciw-

bólowo i ma zastosowanie m.in. w zapaleniach

nerwów i nerwobólach [9]. Kolejny element

tworzy bierna lub czynna reedukacja ner-

wowo-mięśniowa, dostosowana do obecnego

stanu funkcjonalnego mięśni. Niekiedy jest

ona przeplatana masażem miękką szczotką

lub masażem wibracyjnym

delikatnymi końcówkami,

mającym na celu zmniej-

szenie napięcia pracujących

mięśni [10].

W późniejszym okresie

masaż może być wykonany przy uży-

ciu drewnianych masażerów, kamieni,

miotełek, szklanych pałeczek i zioło-

wych stempli zanurzanych w ciepłym

olejku.

K

inezyterapia

Kinezyterapia odgrywa znaczącą rolę

w procesie leczenia. Im wcześniej jest

ona rozpoczęta, tym szybszy jest po-

wrót utraconych funkcji. W czasie

ćwiczeń chory powinien przebywać

w pomieszczeniu zaopatrzonym w lu-

stro. Widząc swoje odbicie, jest w sta-

nie kontrolować poprawność wykony-

wanego ćwiczenia. Pacjent powinien

starać się wykonywać ruchy takie

jak: zamykanie oczu, uśmiechanie się,

gwizdanie i dmuchanie, zaciskanie

warg, uśmiechanie się z odsłonięciem

zębów i uniesieniem wargi górnej, pio-

nowe i poziome marszczenie czoła, roz-

szerzanie nozdrzy, wykrzywianie całej

twarzy oraz wymawianie słów zawie-

rających spółgłoski [11].

W czasie wykonywanych ćwiczeń

istotny jest nadzór fizjoterapeuty

i niedopuszczenie do rozciągania osła-

bionych mięśni twarzy. Wspomaganie

ruchów mięśni mimicznych można

osiągnąć stosując plastry do kinesiota-

pingu. Poza ułatwianiem pracy mięśni,

zmniejszają one uczucie bólu i nienaturalnego odczucia

skóry i mięśni, normalizują napięcie mięśniowe, ułatwia-

ją mówienie, jedzenie, picie, a przede wszystkim wpły-

wają na uzyskanie symetrii twarzy. Metoda aplikacji, na-

pięcie, sposób cięcia oraz kierunek muszą być dobrane

indywidualnie dla każdego chorego [12].

Po ustąpieniu zaostrzenia objawów i wykluczeniu po-

trzeby interwencji chirurgicznej, leczenie wzbogacone

jest o zabiegi fizykoterapeutyczne.

E

lektrostymulacja

W okresie przewlekłym stosuje się elektrostymulację

(na podstawie uprzednio wykonanej elektrodiagnostyki).

Stymulacja odbywa się przy użyciu prądu wykładniczego

Fot. 4

Masaż wibracyjny

Fot. 5

Uśmiechanie się

Fot. 6

Przymykanie oczu

Page 59 - KE 2.2013 - całość - www