Basic HTML Version
155
Kosmetologia Estetyczna / 2 / 2012 / vol. 1
gologiem, chirurgiem plastycznym. Kosmetolog posiada
także określone umiejętności praktyczne dotyczące po-
prawy ogólnego stanu fizjologicznego organizmu. Studia
na kierunku kosmetologia należą do grupy studiów kon-
sekutywnych [10].
EFEKTY KSZTAŁCENIA
NA KIERUNKU KOSMETOLOGIA
Szkoły wyższe
Zmiany wynikające z szeroko zmieniającego się oto-
czenia (gospodarka, technologie) skłaniają do tego, aby
absolwenci byli przygotowani bardziej do pracy w kon-
kretnym zawodzie. Skutkiem tych zmian jest rozwój
szkolnictwa zawodowego, który jest zbieżny z tendencja-
mi obserwowanymi w krajach Unii Europejskiej, dotyczą-
cymi uczenia się przez całe życie [11]. Wiąże się to także
z przystosowaniem efektów uczenia się z poszczególny-
mi, konkretnymi poziomami kwalifikacji.
Efekty kształcenia można zdefiniować jako to, co stu-
dent powinien wiedzieć, rozumieć oraz umieć zademon-
strować po ukończeniu procesu uczenia się [12]. „Zgod-
nie ze strukturą kwalifikacji, w procesie edukacji nacisk
kładzie się na efekty kształcenia, a nie na warunki i spo-
soby kształcenia. Mniej istotnym będzie, w jaki sposób
student osiągnął zaplanowane efekty kształcenia, naj-
ważniejsze to, czy je osiągnął” [14]. Efekty kształcenia dla
kierunku kosmetologia podzielone są na trzy kategorie:
wiedza, umiejętności i kompetencje.
W związku z faktem, że kosmetologia kwalifikuje się
do obszaru studiów przyrodniczych, absolwent powinien
posiadać wiedzę m.in. z zakresu:
–
–
budowy i funkcjonowania organizmu człowieka,
–
–
podstaw fizykochemicznych i biologicznych,
–
–
metod oceny stanu zdrowia,
–
–
oceny wybranych zaburzeń i zmian chorobowych,
–
–
zasad promocji zdrowia i zdrowego trybu życia,
–
–
zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,
–
–
podstawowych technik i narzędzi stosowanych w za-
biegach kosmetycznych,
–
–
mechanizmów działania oraz skutków ubocznych za-
biegów kosmetycznych,
–
–
terminologii oraz zagadnień związanych z kosmeto-
logią, kosmetykami i sposobami ich aplikacji,
–
–
surowców kosmetycznych, form i rodzajów produk-
tów kosmetycznych, składu i sposobu wytwarzania
kosmetyków,
–
–
metod oceny jakości i działania kosmetyków,
–
–
uwarunkowań działalności zawodowej w kosmetologii
pod względem prawnym, organizacyjnym i etycznym.
Następną kategorią są umiejętności, a wśród nich m.in.:
–
–
umiejętność komunikacji z klientami gabinetów
kosmetycznych oraz specjalistami z innych dzie-
dzin naukowych w zakresie problemów związanych
z kosmetologią,
–
–
podejmowanie działań diagnostycznych, profilak-
tycznych oraz pielęgnacyjnych,
–
–
umiejętności techniczne i manualne, związane z wy-
konywaniem zabiegów kosmetycznych,
–
–
stosowanie właściwych dla gabinetu kosmetycznego
technik, narzędzi oraz aparatury,
–
–
realizowanie zaplanowanych zabiegówkosmetycznych,
–
–
prowadzenie dokumentacji klientów gabinetu ko-
smetycznego oraz wykonanych zabiegów,
–
–
projektowanie kosmetyku pod określone potrzeby
(dobieranie surowców, optymalizowanie składu, spo-
sób wytwarzania, forma aplikacji),
–
–
przygotowanie pisemnego raportu wyników własnych,
–
–
umiejętności językowe na poziomie B2 Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego.
Na końcu kompetencje, które student zdobywa po ukoń-
czeniu studiów, czyli np.:
–
–
umiejętność pracy w grupie,
–
–
zachowywanie się w sposób profesjonalny, okazywanie
szacunku i troski klientom gabinetu kosmetycznego,
–
–
odpowiednia organizacja działań w procesie realiza-
cji określonego zadania,
–
–
rozumienie potrzeby podnoszenia kompetencji za-
wodowych oraz uczenia się przez całe życie,
–
–
świadomość własnych ograniczeń,
–
–
umiejętność rozwiązywania problemów związanych
ze swoim zawodem,
–
–
przestrzeganie zasad etyki zawodowej,
–
–
myślenie i działanie w sposób przedsiębiorczy.
Szkoły policealne
Zmiany, jakie nastąpiły po reformie, zgodnie z Rozporzą-
dzeniemMinistra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012
r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawo-
dach, dotyczą także efektów kształcenia w szkołach poli-
cealnych. Dzięki opisom kwalifikacji wyodrębniono efek-
ty kształcenia dla zawodu technik usług kosmetycznych.
Wyróżniono również dwie kwalifikacje:
1. Wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych twarzy (K1).
2. Wykonywania zabiegów kosmetycznych ciała, dłoni
i stóp (K2).
Egzamin potwierdzający kwalifikację K1 odbywa się pod ko-
niec pierwszego roku, a kwalifikację K2 – pod koniec drugiego.
Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym po-
dzielono na:
1. Działalność gospodarczą i usługową w salonie ko-
smetycznym (BHP, podstawy działalności gospodar-
czej, psychologia, technologia informacyjna).
2. Język obcy w kosmetyce.
3. Podstawy anatomiczno-dermatologiczne w kosme-
tyce (anatomia, dermatologia, podstawy żywienia,
chemia, fizykoterapia).
4. Kosmetykę pielęgnacyjną i upiększającą twarzy, szyi
i dekoltu (kosmetologia, wizaż).
5. Kosmetykę pielęgnacyjną i upiększającą dłoni, stóp
i ciała (kosmetologia).
Z kolei przedmiotywkształceniu zawodowympodzielonona:
1. Zabiegi pielęgnacyjne twarzy, szyi i dekoltu.
2. Zabiegi pielęgnacyjne dłoni, stóp i ciała.
3. Zabiegi fizykalne.
4. Zabiegi pielęgnacji oka.
5. Laboratorium chemiczne.
Niektóre umiejętności nabytewefekcie procesu kształcenia to:
–
–
udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym w wypad-
kach przy pracy oraz stanach zagrożenia zdrowia i życia,
–
–
dobieranie metod i środków dezynfekcji i sterylizacji
narzędzi,